Van jongs af aan ben ik geïnteresseerd in mensen en hun onderlinge betrokkenheid en wil betrokken zijn bij onze maatschappij.
Ik was dan ook blij dat ik in 1959 na mijn rechtenstudie in Leiden, als één van de drie dat jaar toegelaten Nederlanders, naar het Europa College te Brugge (België) kon gaan. We waren daar met studenten uit alle landen van Europa en enkelen uit de VS en Canada. We woonden allen samen in een studentenhotel, spraken veel met elkaar, leerden elkaar goed kennen en begrijpen, met het ideaal “nooit meer oorlog”.
De professoren kwamen uit allerlei landen, bleven een maand, vlogen dan weer weg en kwamen later weer terug.
De gemeenteraad is een goede leerschool. Je staat dicht bij de mensen en bent al snel een aanspreekpunt voor iedereen. Ik voelde me vaak een soort maatschappelijk werkster.
HOE COMBINEERDE U UW RAADSWERK MET UW WERK EN PRIVÉLEVEN?
Vòòr mijn huwelijk had ik een drukke fulltimebaan in Den Haag en was gewend mijn werk goed in te delen. Dat kwam mij nu goed van pas.
Naast de Raad had ik ook nog enkele bestuurlijke functies en was ik docent aan een avondopleiding in Hilversum. Ik nam als het moest mijn kind in zijn wandelwagentje met een grote appel mee naar een commissievergadering. De vergaderingen waren vaak langdradig Was de appel na een uur op dan vertrok ik. Dan moest het beste ook al gezegd zijn, vond ik. Het had ook een goede uitwerking om kort en duidelijk te vergaderen. Op een vraag van mij aan de Directrice van de Huishoudschool in Soest kwam de enthousiaste, toegewijde en creatieve leerling Barrie, die ook nog een extra vak “kinderen” deed, bij ons stage lopen. We zijn nog steeds dik bevriend. Samen met een ander Raadslid, Tamar Walma (D’66), richtten we de Stichting Peuterspeelzalen op - als eerst peuterspeelzaal in Soest - en kreeg Barrie de leiding. Onze jongste ging toen daarnaartoe.
WAAR KIJKT U MET TROTS OP TERUG ALS U TERUGKIJKT OP UW POLITIEKE CARRIERE?
Het gaat om een vrije, open, democratische rechtstaat. Dat is niet vanzelfsprekend, maar een groot goed. Ieder op de plaats waar zij of hij, jong of oud, is gesteld, dient het hare of zijne bij te dragen om onze democratie levend te houden en te vernieuwen in een veranderende wereld.
Sociale samenhang is daar, waar mensen in denken en handelen onderlinge betrokkenheid tonen en die betrokkenheid een probleemoplossend vermogen heeft. In de politiek betekent dat ook meer dualisme. Dat is lastig en geeft ook spanning.
Zowel bij mijn werk in de Gemeenteraad als daarna in Provinciale Staten en als gedeputeerde ben ik veel “het veld” ingegaan om te zien en luisteren naar betrokkenen en in gesprek te gaan. Bij de besluitvorming was mijn uitgangspunt zoveel mogelijk de onderliggende belangenafweging zichtbaar te maken. Dat is essentieel voor een goed draagvlak.
WAT WILT U ZEGGEN TEGEN AL DIE VROUWEN DIE TWIJFELEN OM DE POLITIEK IN TE GAAN?
Het publiek domein is “de huishouding van ons allen “. Als je je huisdeur achter je dicht trekt, sta je erin. Ik ging ook onervaren aan de slag. Het is niet nodig allemaal hoog opgeleid te zijn. Al werkende zie je steeds meer scholingstrajecten. Wees je zelf, zeg rustig wat je vindt, verdiep je goed in de materie en niet alleen in de paperassen, sta open voor de mensen en luister waaròm ze iets vinden. Bespreek het wel goed met je thuisfront want het neemt tijd. Er zijn al veel vrouwen op pad en het worden er steeds meer. Prima.
Maar vooral ook geldt dat vrouwen vaak een andere invalshoek hebben dan mannen. Daarom doen we de samenleving te kort door achter te blijven.
DOEN dus!
Meer weten over Internationale vrouwendag?
https://www.vvd.nl/internationale-vrouwendag/