In november 2019 verhuisde ik samen met mijn vriend naar het
mooie Soest. Op zijn Hollands polderden we waar wij ons in Nederland zouden
vestigen. Mijn vriend, een Brabander, gewend aan het dorpse leven en ik
‘verstadst’ uit Haarlem met roots in Friesland. Het is ons gelukt om allebei
zo’n 140 kilometer bij onze ouders vandaan te wonen. Als dat geen polderen is.
Iets wat ik in de jaren daarvoor veel heb gedaan in de
Haarlemse gemeenteraad. Van diezelfde raad moest ik afscheid nemen om te gaan
samenwonen in Soest. Het Haarlems Dagblad kopte mijn vertrek uit de raad met
‘kiest voor de liefde en verhuist naar Soest’. Dat stak de feminist in mij toch
een beetje. Alsof ik volgzaam mijn vriend achterna hobbelde, ik zou de
verhuizing er bijna om afblazen. Maar we vertrokken samen naar Soest, spannend
om weer op een nieuwe plek te wortelen.
Ik kan alvast verklappen, dat is gelukt, ondanks of dankzij
de coronamaatregelen die snel volgden. Nederland ging op slot en daar zaten wij
als nieuwe Soesters. Er was één voordeel, doordat de wereld veel kleiner werd,
werd onze wereld in Soest juist groter. We hebben een ontzettend fijne band met
onze buren opgebouwd. Echt het dorpse naar elkaar omkijken. Zo zou mijn
buurvrouw het een belediging vinden wanneer ik haar niet zou vragen om tijdens
onze vakantie op onze kat te passen. Een hele fijne gedachte om buren te hebben
waarop je kunt terugvallen.
Dat is extra fijn aangezien mijn vriend, die militair is,
vanaf eind juli voor een halfjaar op uitzending gaat. In dit stukje zit dan ook
een dikke dankjewel richting onze buren. Zij zijn voor ons echt onderdeel van
het dorpse karakter. Ik ben altijd van mening geweest dat wanneer je het ergens
fijn wonen vindt, het ook mooi is om iets terug te kunnen doen. Naast het fijne
contact met de buren, sloot ik mij in Soest ook weer aan bij de lokale VVD. Een
mooie kans om mijn politieke ervaring in te zetten voor Soest.
In maart 2022 kon ik weer uit de startblokken, het politieke
dier in mij mocht weer ontwaken. Ook de ideale manier om je dorp beter te leren
kennen en je netwerk uit te breiden. We hebben een hele fijne fractie en de
raad kenmerkt zich voor mij als een vertrouwde omgeving waar we met respect met
elkaar omgaan.
Naast al het harde werken maak ik graag mooie reizen. Zo
leerde ik mijn vriend ook kennen. De verre reizen werden door corona ook even
onmogelijk gemaakt, waardoor we een nieuwe hobby ontdekten; het duiken.
Inmiddels zijn we verslingerd en blijven we ons onderdompelen in nieuwe
avonturen in de boven- en onderwaterwereld.
Anne Sterenberg, fractievoorzitter VVD Soest-Soesterberg